дано́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дано́сіцца |
дано́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
дано́сіўся |
дано́сіліся |
| ж. |
дано́сілася |
| н. |
дано́сілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дано́сіцца несов., возвр., страд. доноси́ться; см. дане́сціся, дано́сіць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дано́сіцца, ‑сіцца; незак.
1. Незак. да данесціся.
2. Зал. да даносіць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дане́сціся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -нясецца; -нёсся, -нёслася; зак.
1. Зрабіцца чутным (пра гукі, пахі і пад.).
Да яго слыху данеслася стракатанне сарокі. 3 навакольных лугоў данёсся пах сена.
2. Распаўсюдзіцца, стаць вядомым.
Данеслася радасная вестка.
|| незак. дано́сіцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -сіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
данасі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дано́сіцца |
дано́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
данасі́ўся |
данасі́ліся |
| ж. |
данасі́лася |
| н. |
данасі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
доноси́тьсяIII несов. (быть слышным) дано́сіцца; см. донести́сь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дока́зываться страд.
1. дака́звацца, даво́дзіцца;
2. дака́звацца, дано́сіцца; см. дока́зывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагова́риваться
1. нагаво́рвацца;
2. страд. нагаво́рвацца; абгаво́рвацца; дано́сіцца; см. нагова́ривать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адда́лены, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца ці адбываецца далёка; які даносіцца здалёк.
Аддаленыя вескі.
А. шум.
2. Аддзелены вялікім прамежкам часу.
Аддаленая эпоха.
3. перан. Мала падобны; які не мае непасрэднай сувязі з чым-н.
А. гібрыд.
Аддаленае падабенства.
|| наз. адда́ленасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
доноси́тьсяII несов., страд. (к доноси́тьII) в разн. знач. дано́сіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)