Verbum

анлайнавы слоўнік

дамяша́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамяша́ць сов.

1. (окончить мешать) домеша́ть;

2. (прибавить чего-л.) примеша́ть, подмеша́ть;

3. разг. допаха́ть;

д. по́ле — допаха́ть по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Скончыць мяшаць ¹ (у 1, 2 знач.). Дамяшаць раствор.

2. чаго. Дабавіць, далучыць да чаго‑н., змешваючы. Дамяшаць пяску ў гліну.

3. Разм. Скончыць мяшаць ¹ (у 4 знач.). Дамяшаць загон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домеша́ть сов. дамяша́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примеша́ть сов., прям., перен. дамяша́ць; прымяша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́шваць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамясіць.

даме́шваць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамяша́ны

1. доме́шанный;

2. приме́шанный, подме́шанный;

3. разг. допа́ханный;

1-3 см. дамяша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамешваць — дамяшаць (у 2 знач.).

2. Р мн. ‑шак. Тое, што дамешана, прыбаўлена да чаго‑н. Чырвонаруды пласт быў роўны і чысты ад старонніх дамешак. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даме́шваць I несов.

1. (глину, замазку) домина́ть, доме́шивать;

2. (тесто) доме́шивать;

1, 2 см. дамясі́ць

даме́шваць II несов.

1. (оканчивать мешать) доме́шивать;

2. (прибавлять чего-л.) приме́шивать, подме́шивать;

3. разг. допа́хивать;

1, 3 см. дамяша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)