дамяша́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамяша́ю дамяша́ем
2-я ас. дамяша́еш дамяша́еце
3-я ас. дамяша́е дамяша́юць
Прошлы час
м. дамяша́ў дамяша́лі
ж. дамяша́ла
н. дамяша́ла
Загадны лад
2-я ас. дамяша́й дамяша́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дамяша́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамяша́ць сов.

1. (окончить мешать) домеша́ть;

2. (прибавить чего-л.) примеша́ть, подмеша́ть;

3. разг. допаха́ть;

д. по́ле — допаха́ть по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Скончыць мяшаць ​1 (у 1, 2 знач.). Дамяшаць раствор.

2. чаго. Дабавіць, далучыць да чаго‑н., змешваючы. Дамяшаць пяску ў гліну.

3. Разм. Скончыць мяшаць ​1 (у 4 знач.). Дамяшаць загон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамяша́ць (дадаць) béimischen vt; béimengen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

домеша́ть сов. дамяша́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примеша́ть сов., прям., перен. дамяша́ць; прымяша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́шваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамясіць.

даме́шваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даме́шваць гл. дамяшаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przymieszać

зак. прымяшаць; дамяшаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

domieszać

зак. дамяшаць, прымяшаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)