дамя́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамя́ты |
дамя́тая |
дамя́тае |
дамя́тыя |
| Р. |
дамя́тага |
дамя́тай дамя́тае |
дамя́тага |
дамя́тых |
| Д. |
дамя́таму |
дамя́тай |
дамя́таму |
дамя́тым |
| В. |
дамя́ты (неадуш.) дамя́тага (адуш.) |
дамя́тую |
дамя́тае |
дамя́тыя (неадуш.) дамя́тых (адуш.) |
| Т. |
дамя́тым |
дамя́тай дамя́таю |
дамя́тым |
дамя́тымі |
| М. |
дамя́тым |
дамя́тай |
дамя́тым |
дамя́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дамя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дамя́ты |
дамя́тая |
дамя́тае |
дамя́тыя |
| Р. |
дамя́тага |
дамя́тай дамя́тае |
дамя́тага |
дамя́тых |
| Д. |
дамя́таму |
дамя́тай |
дамя́таму |
дамя́тым |
| В. |
дамя́ты (неадуш.) дамя́тага (адуш.) |
дамя́тую |
дамя́тае |
дамя́тыя (неадуш.) дамя́тых (адуш.) |
| Т. |
дамя́тым |
дамя́тай дамя́таю |
дамя́тым |
дамя́тымі |
| М. |
дамя́тым |
дамя́тай |
дамя́тым |
дамя́тых |
Кароткая форма: дамя́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)