дамя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамя́ты дамя́тая дамя́тае дамя́тыя
Р. дамя́тага дамя́тай
дамя́тае		 дамя́тага дамя́тых
Д. дамя́таму дамя́тай дамя́таму дамя́тым
В. дамя́ты (неадуш.)
дамя́тага (адуш.)		 дамя́тую дамя́тае дамя́тыя (неадуш.)
дамя́тых (адуш.)
Т. дамя́тым дамя́тай
дамя́таю		 дамя́тым дамя́тымі
М. дамя́тым дамя́тай дамя́тым дамя́тых

Кароткая форма: дамя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)