дамасе́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дамасе́дка дамасе́дкі
Р. дамасе́дкі дамасе́дак
Д. дамасе́дцы дамасе́дкам
В. дамасе́дку дамасе́дак
Т. дамасе́дкай
дамасе́дкаю		 дамасе́дкамі
М. дамасе́дцы дамасе́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамасе́дка ж. домосе́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамасе́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да дамасед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамасе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць сядзець дома, мала бывае на людзях.

Ён апошнія гады зрабіўся дамаседам.

|| ж. дамасе́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

домосе́дка дамасе́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)