даліва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даліва́ю даліва́ем
2-я ас. даліва́еш даліва́еце
3-я ас. даліва́е даліва́юць
Прошлы час
м. даліва́ў даліва́лі
ж. даліва́ла
н. даліва́ла
Загадны лад
2-я ас. даліва́й даліва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даліва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даліва́ць несов. долива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́ць, -лію́, -ліе́ш, -ліе́; -ліём, -ліяце́, -лію́ць і далью́, -лье́ш, -лье́; -льём, -льяце́, -лью́ць; далі́ў, -ліла́, -ліло́, -лілі́; далі́ -лі́це; -лі́ты; зак., што і чаго.

Наліваючы, дабавіць да якога-н. узроўню.

Д. гаршчок.

Д. у шклянку заваркі.

|| незак. даліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

долива́ть несов. даліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да даліцца.

2. Зал. да даліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даліваць — даліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прылі́ць ’заліць’, прыліва́ць ’настойваць (настойку)’; таксама аддзеяслоўны назоўнік прылі́ўка (прылі́вачка) ’падліўка’ (Ян.). Да ліць (гл. лі́цца) з развіццём і пашырэннем семантыкі; ст.-рус. приливати, рус. прилива́ти, укр. прилива́ти ’заліваць; паліваць; даліваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)