дало́ўках

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дало́ўках - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дало́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дало́ўка дало́ўкі
Р. дало́ўкі дало́вак
Д. дало́ўцы дало́ўкам
В. дало́ўку дало́ўкі
Т. дало́ўкай
дало́ўкаю		 дало́ўкамі
М. дало́ўцы дало́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ву́нках ’вунь там’ (Нас.). Форма старога меснага склону ад вунка, вункі (гл. вун); параўн. прыслоўі во́нках ’звонку’ ад во́нка, вонкі, дало́ўках ’унізе’ ад дало́ўкі, дало́ўка і інш. (Карскі 2-3, 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)