далечыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. далечыня́ далячы́ні
Р. далечыні́ далячы́нь
далячы́ней
Д. далечыні́ далячы́ням
В. далечыню́ далячы́ні
Т. далечынё́й
далечынё́ю		 далячы́нямі
М. далечыні́ далячы́нях

Іншыя варыянты: далячы́нь.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

далечыня́ ж. даль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далечыня́, -і́, мн. далячы́ні, -чы́нь і -яў і далячы́нь, -і, мн. далячы́ні, -ей і -яў, ж.

Тое, што і даль.

Разгледзець далечыню (далячынь) у бінокль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далечыня́ і далячы́нь, далечыні, ж.

Тое, што і даль. У далечыні раскінуўся старажытны горад, які Здаўна лічыўся варотамі Масквы. Гурскі. Чарноцкі стараецца разгледзець далечыню ў бінокль. Чорны. Далячынь палеткаў дыміцца параю. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далячы́нь гл. далечыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далячы́нь ж., см. далечыня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далячы́нь,

гл. далечыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далячы́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. далячы́нь далячы́ні
Р. далечыні́ далячы́нь
далячы́ней
Д. далечыні́ далячы́ням
В. далячы́нь далячы́ні
Т. далячы́нню далячы́нямі
М. далечыні́ далячы́нях

Іншыя варыянты: далечыня́.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

да́леч, ‑ы, ж.

Разм. Даль, далечыня. Чэзлі цьмяныя фарбы захаду на спадах гор, хмурнела далеч. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вокамгне́нне, ‑я, н.

Вельмі кароткі прамежак часу, імгненне. Праз вокамгненне з гоманам і гулам далечыня ад воч яе схавала... Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)