даламі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даламі́тавы |
даламі́тавая |
даламі́тавае |
даламі́тавыя |
| Р. |
даламі́тавага |
даламі́тавай даламі́тавае |
даламі́тавага |
даламі́тавых |
| Д. |
даламі́таваму |
даламі́тавай |
даламі́таваму |
даламі́тавым |
| В. |
даламі́тавы (неадуш.) даламі́тавага (адуш.) |
даламі́тавую |
даламі́тавае |
даламі́тавыя (неадуш.) даламі́тавых (адуш.) |
| Т. |
даламі́тавым |
даламі́тавай даламі́таваю |
даламі́тавым |
даламі́тавымі |
| М. |
даламі́тавым |
даламі́тавай |
даламі́тавым |
даламі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даламі́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з даламіту; зроблены з даламіту. Даламітавыя залежы. Даламітавая мука. Даламітавыя вогнетрывалыя вырабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даламі́т, -у, М -мі́це, м.
Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.
|| прым. даламі́тавы, -ая, -ае.
Даламітавыя залежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)