дала́й-ла́ма

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дала́й-ла́ма дала́й-ла́мы
Р. дала́й-ла́мы дала́й-ла́маў
Д. дала́й-ла́му дала́й-ла́мам
В. дала́й-ла́му дала́й-ла́маў
Т. дала́й-ла́мам дала́й-ла́мамі
М. дала́й-ла́ме дала́й-ла́мах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дала́й-Ла́ма м. Дала́й-Ла́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дала́й-ла́ма рел. Дала́й-Ла́ма, -мы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дала́й-ла́ма, ‑ы, м.

Вярхоўная ўрадавая і духоўная асоба ў Тыбеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)