даку́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даку́ты |
даку́тая |
даку́тае |
даку́тыя |
| Р. |
даку́тага |
даку́тай даку́тае |
даку́тага |
даку́тых |
| Д. |
даку́таму |
даку́тай |
даку́таму |
даку́тым |
| В. |
даку́ты (неадуш.) даку́тага (адуш.) |
даку́тую |
даку́тае |
даку́тыя (неадуш.) даку́тых (адуш.) |
| Т. |
даку́тым |
даку́тай даку́таю |
даку́тым |
даку́тымі |
| М. |
даку́тым |
даку́тай |
даку́тым |
даку́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даку́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даку́ты |
даку́тая |
даку́тае |
даку́тыя |
| Р. |
даку́тага |
даку́тай даку́тае |
даку́тага |
даку́тых |
| Д. |
даку́таму |
даку́тай |
даку́таму |
даку́тым |
| В. |
даку́ты (неадуш.) даку́тага (адуш.) |
даку́тую |
даку́тае |
даку́тыя (неадуш.) даку́тых (адуш.) |
| Т. |
даку́тым |
даку́тай даку́таю |
даку́тым |
даку́тымі |
| М. |
даку́тым |
даку́тай |
даку́тым |
даку́тых |
Кароткая форма: даку́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)