даку́пліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даку́пліваю |
даку́пліваем |
| 2-я ас. |
даку́пліваеш |
даку́пліваеце |
| 3-я ас. |
даку́плівае |
даку́пліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
даку́пліваў |
даку́плівалі |
| ж. |
даку́плівала |
| н. |
даку́плівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даку́плівай |
даку́плівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даку́пліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даку́пліваць несов., см. дакупля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дакупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даку́плівацца, ‑аецца; незак.
Зал. да дакупліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
докупа́тьI несов. (прикупать) дакупля́ць, даку́пліваць; прыкупля́ць, прыку́пліваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)