даку́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даку́пліваю даку́пліваем
2-я ас. даку́пліваеш даку́пліваеце
3-я ас. даку́плівае даку́пліваюць
Прошлы час
м. даку́пліваў даку́плівалі
ж. даку́плівала
н. даку́плівала
Загадны лад
2-я ас. даку́плівай даку́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даку́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даку́пліваць несов., см. дакупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даку́плівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дакупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докупа́тьI несов. (прикупать) дакупля́ць, даку́пліваць; прыкупля́ць, прыку́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)