даклада́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даклада́ю даклада́ем
2-я ас. даклада́еш даклада́еце
3-я ас. даклада́е даклада́юць
Прошлы час
м. даклада́ў даклада́лі
ж. даклада́ла
н. даклада́ла
Загадны лад
2-я ас. даклада́й даклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даклада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даклада́ць несов., см. дакла́дваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да дакладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докла́дывать​II несов. (добавлять) даклада́ць, дакла́дваць, дадава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць, набаўляць, падбаўляць, дакладаць, падкідаць, папаўняць / сыпкае: падсыпаць / вадкае: падліваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)