дакава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакава́ны |
дакава́ная |
дакава́нае |
дакава́ныя |
| Р. |
дакава́нага |
дакава́най дакава́нае |
дакава́нага |
дакава́ных |
| Д. |
дакава́наму |
дакава́най |
дакава́наму |
дакава́ным |
| В. |
дакава́ны (неадуш.) дакава́нага (адуш.) |
дакава́ную |
дакава́нае |
дакава́ныя (неадуш.) дакава́ных (адуш.) |
| Т. |
дакава́ным |
дакава́най дакава́наю |
дакава́ным |
дакава́нымі |
| М. |
дакава́ным |
дакава́най |
дакава́ным |
дакава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакава́ны |
дакава́ная |
дакава́нае |
дакава́ныя |
| Р. |
дакава́нага |
дакава́най дакава́нае |
дакава́нага |
дакава́ных |
| Д. |
дакава́наму |
дакава́най |
дакава́наму |
дакава́ным |
| В. |
дакава́ны (неадуш.) дакава́нага (адуш.) |
дакава́ную |
дакава́нае |
дакава́ныя (неадуш.) дакава́ных (адуш.) |
| Т. |
дакава́ным |
дакава́най дакава́наю |
дакава́ным |
дакава́нымі |
| М. |
дакава́ным |
дакава́най |
дакава́ным |
дакава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)