дазо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазо́рны дазо́рная дазо́рнае дазо́рныя
Р. дазо́рнага дазо́рнай
дазо́рнае		 дазо́рнага дазо́рных
Д. дазо́рнаму дазо́рнай дазо́рнаму дазо́рным
В. дазо́рны (неадуш.)
дазо́рнага (адуш.)		 дазо́рную дазо́рнае дазо́рныя (неадуш.)
дазо́рных (адуш.)
Т. дазо́рным дазо́рнай
дазо́рнаю		 дазо́рным дазо́рнымі
М. дазо́рным дазо́рнай дазо́рным дазо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дазо́рны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дазо́рны дазо́рныя
Р. дазо́рнага дазо́рных
Д. дазо́рнаму дазо́рным
В. дазо́рнага дазо́рных
Т. дазо́рным дазо́рнымі
М. дазо́рным дазо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дазо́рны

1. прил. дозо́рный;

2. в знач. сущ. дозо́рный м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дазо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дазору, прызначаны для дазору. Дазорная служба. Дазорная вышка. Дазорны атрад.

2. у знач. наз. дазо́рны, ‑ага, м. Тое, што і дазорац (у 2 знач.). Драмалі партызаны, то лежачы па адным, то па некалькі чалавек разам, а наперадзе бязгучна хадзілі ўздоўж рэчкі дазорныя. Галавач. Глядзі, дазорны, пільнымі вачыма, Даль аглядай трывожную як след. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Абход для агляду.

Крэйсер накіраваўся ў д.

2. Невялікі атрад, які пасылаецца для аховы і разведкі.

Д. знаёміўся з мясцовасцю.

|| прым. дазо́рны, -ая, -ае.

Дазорнае судна.

Змяніць дазорнага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́двальна-дазо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разве́двальна-дазо́рны разве́двальна-дазо́рная разве́двальна-дазо́рнае разве́двальна-дазо́рныя
Р. разве́двальна-дазо́рнага разве́двальна-дазо́рнай
разве́двальна-дазо́рнае		 разве́двальна-дазо́рнага разве́двальна-дазо́рных
Д. разве́двальна-дазо́рнаму разве́двальна-дазо́рнай разве́двальна-дазо́рнаму разве́двальна-дазо́рным
В. разве́двальна-дазо́рны (неадуш.)
разве́двальна-дазо́рнага (адуш.)		 разве́двальна-дазо́рную разве́двальна-дазо́рнае разве́двальна-дазо́рныя (неадуш.)
разве́двальна-дазо́рных (адуш.)
Т. разве́двальна-дазо́рным разве́двальна-дазо́рнай
разве́двальна-дазо́рнаю		 разве́двальна-дазо́рным разве́двальна-дазо́рнымі
М. разве́двальна-дазо́рным разве́двальна-дазо́рнай разве́двальна-дазо́рным разве́двальна-дазо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дозо́рный

1. прил. дазо́рны;

2. сущ. дазо́рны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уту́льнасць, ‑і, ж.

1. Выгода, упарадкаванасць жылля, быту. Паны, паненкі і панічы яшчэ спяць: ажылі толькі слугі, рыхтуючы для іх дастатак і ўтульнасць новага дня. Брыль. У пакоі цішыня. І утульнасць. Такая ўтульнасць, калі кожная рэч тут мае сваю сурвэтку, зробленую рукой самой гаспадыні, калі .. на сценах вісяць аплікацыі і вышыўкі. Скрыган. Прасторны пакой з прыбранымі пасцелямі сваёй утульнасцю і цяплом прыняў папаўненне. Алешка.

2. Уласцівасць утульнага. Уздоўж мяжы ішоў дазорны, Успамінаў утульнасць хат. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)