дагара́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дагара́е дагара́юць
Прошлы час
м. дагара́ў дагара́лі
ж. дагара́ла
н. дагара́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагара́ць несов., прям., перен. догора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Згарэць да канца або да якой-н. мяжы.

Дровы дагарэлі.

Свечка дагарэла.

2. перан. Перастаць свяціцца; патухнуць.

Зара дагарэла.

|| незак. дагара́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -а́е і дага́рваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

догора́ть несов. дага́рваць, дагара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагара́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. дагараць — дагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дага́рваць несов., прям., перен., см. дагара́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дагару́ дагары́м
2-я ас. дагары́ш дагарыце́
3-я ас. дагары́ць дагара́ць
Прошлы час
м. дагарэ́ў дагарэ́лі
ж. дагарэ́ла
н. дагарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. дагары́ дагары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дагарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)