дагаво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагаво́рны |
дагаво́рная |
дагаво́рнае |
дагаво́рныя |
| Р. |
дагаво́рнага |
дагаво́рнай дагаво́рнае |
дагаво́рнага |
дагаво́рных |
| Д. |
дагаво́рнаму |
дагаво́рнай |
дагаво́рнаму |
дагаво́рным |
| В. |
дагаво́рны (неадуш.) дагаво́рнага (адуш.) |
дагаво́рную |
дагаво́рнае |
дагаво́рныя (неадуш.) дагаво́рных (адуш.) |
| Т. |
дагаво́рным |
дагаво́рнай дагаво́рнаю |
дагаво́рным |
дагаво́рнымі |
| М. |
дагаво́рным |
дагаво́рнай |
дагаво́рным |
дагаво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дагаво́рны
1. догово́рный;
~ныя абавяза́цельствы — догово́рные обяза́тельства;
2. догова́ривающийся;
~ныя бакі́ — дип. догова́ривающиеся сто́роны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагаво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дагавору; абумоўлены дагаворам. Дагаворная грамата. На дагаворных пачатках. Дагаворныя бакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагаво́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Пісьмовае або вуснае пагадненне; дамова.
Падпісаць д.
2. -а. Дакумент, у якім падаюцца звесткі аб узаемных абавязацельствах; дамова.
|| прым. дагаво́рны, -ая, -ае.
На дагаворных пачатках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гаспада́рча-дагаво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гаспада́рча-дагаво́рны |
гаспада́рча-дагаво́рная |
гаспада́рча-дагаво́рнае |
гаспада́рча-дагаво́рныя |
| Р. |
гаспада́рча-дагаво́рнага |
гаспада́рча-дагаво́рнай гаспада́рча-дагаво́рнае |
гаспада́рча-дагаво́рнага |
гаспада́рча-дагаво́рных |
| Д. |
гаспада́рча-дагаво́рнаму |
гаспада́рча-дагаво́рнай |
гаспада́рча-дагаво́рнаму |
гаспада́рча-дагаво́рным |
| В. |
гаспада́рча-дагаво́рны (неадуш.) гаспада́рча-дагаво́рнага (адуш.) |
гаспада́рча-дагаво́рную |
гаспада́рча-дагаво́рнае |
гаспада́рча-дагаво́рныя (неадуш.) гаспада́рча-дагаво́рных (адуш.) |
| Т. |
гаспада́рча-дагаво́рным |
гаспада́рча-дагаво́рнай гаспада́рча-дагаво́рнаю |
гаспада́рча-дагаво́рным |
гаспада́рча-дагаво́рнымі |
| М. |
гаспада́рча-дагаво́рным |
гаспада́рча-дагаво́рнай |
гаспада́рча-дагаво́рным |
гаспада́рча-дагаво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гаспада́рча-дагаво́рны хоздоговорно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ря́дный уст. дагаво́рны;
ря́дная гра́мота дагаво́рная гра́мата.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хоздоговорно́й (хозя́йственно-договорно́й) гаспада́рча-дамо́ўны, гаспада́рча-дагаво́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
догова́ривающийся
1. прич. які́ (што) дагаво́рваецца, які́ (што) дагава́рваецца, які́ (што) дамаўля́ецца;
2. прил. дагаво́рны;
догова́ривающиеся сто́роны дипл. дагаво́рныя бакі́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)