дагаво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дагаво́рны дагаво́рная дагаво́рнае дагаво́рныя
Р. дагаво́рнага дагаво́рнай
дагаво́рнае		 дагаво́рнага дагаво́рных
Д. дагаво́рнаму дагаво́рнай дагаво́рнаму дагаво́рным
В. дагаво́рны (неадуш.)
дагаво́рнага (адуш.)		 дагаво́рную дагаво́рнае дагаво́рныя (неадуш.)
дагаво́рных (адуш.)
Т. дагаво́рным дагаво́рнай
дагаво́рнаю		 дагаво́рным дагаво́рнымі
М. дагаво́рным дагаво́рнай дагаво́рным дагаво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагаво́рны

1. догово́рный;

~ныя абавяза́цельствы — догово́рные обяза́тельства;

2. догова́ривающийся;

~ныя бакі́ — дип. догова́ривающиеся сто́роны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагаво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагавору; абумоўлены дагаворам. Дагаворная грамата. На дагаворных пачатках. Дагаворныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагаво́рны vertráglich; vertrágsmäßig, Vertrágs-;

дагаво́рная цана́ камерц. Vertrágspreis m;

на дагаво́рных пача́тках auf vertráglicher Grúndlage

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дагаво́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Пісьмовае або вуснае пагадненне; дамова.

Падпісаць д.

2. -а. Дакумент, у якім падаюцца звесткі аб узаемных абавязацельствах; дамова.

|| прым. дагаво́рны, -ая, -ае.

На дагаворных пачатках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаспада́рча-дагаво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаспада́рча-дагаво́рны гаспада́рча-дагаво́рная гаспада́рча-дагаво́рнае гаспада́рча-дагаво́рныя
Р. гаспада́рча-дагаво́рнага гаспада́рча-дагаво́рнай
гаспада́рча-дагаво́рнае		 гаспада́рча-дагаво́рнага гаспада́рча-дагаво́рных
Д. гаспада́рча-дагаво́рнаму гаспада́рча-дагаво́рнай гаспада́рча-дагаво́рнаму гаспада́рча-дагаво́рным
В. гаспада́рча-дагаво́рны (неадуш.)
гаспада́рча-дагаво́рнага (адуш.)		 гаспада́рча-дагаво́рную гаспада́рча-дагаво́рнае гаспада́рча-дагаво́рныя (неадуш.)
гаспада́рча-дагаво́рных (адуш.)
Т. гаспада́рча-дагаво́рным гаспада́рча-дагаво́рнай
гаспада́рча-дагаво́рнаю		 гаспада́рча-дагаво́рным гаспада́рча-дагаво́рнымі
М. гаспада́рча-дагаво́рным гаспада́рча-дагаво́рнай гаспада́рча-дагаво́рным гаспада́рча-дагаво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дагаворны Аман, гл. Аман Дагаворны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гаспада́рча-дагаво́рны хоздоговорно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМА́Н ДАГАВО́РНЫ,

назва былога брыт. пратэктарата на Аравійскім п-ве. З 1971 незалежная дзяржава Аб’яднаныя Арабскія Эміраты.

т. 1, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Аман Дагаворны 1/164, 165, 290, 291; 4/112; 11/575

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)