давэ́ндзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давэ́нджу |
давэ́ндзім |
| 2-я ас. |
давэ́ндзіш |
давэ́ндзіце |
| 3-я ас. |
давэ́ндзіць |
давэ́ндзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
давэ́ндзіў |
давэ́ндзілі |
| ж. |
давэ́ндзіла |
| н. |
давэ́ндзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
давэ́ндзі |
давэ́ндзіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
давэ́ндзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
давэ́ндзіць сов. докопти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Закончыць вэнджанне чаго‑н. Давэндзіць кумпяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
докопти́ть сов. давэ́ндзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад давэндзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)