давэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць вэнджанне чаго‑н. Давэндзіць кумпяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)