дава́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дава́жванне дава́жванні
Р. дава́жвання дава́жванняў
Д. дава́жванню дава́жванням
В. дава́жванне дава́жванні
Т. дава́жваннем дава́жваннямі
М. дава́жванні дава́жваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дава́жванне ср.

1. дове́шивание;

2. дове́шивание, приве́шивание;

1, 2 см. дава́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дове́шивание дава́жванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приве́шивание

1. прыве́шванне, -ння ср.; прычапля́нне, -ння ср.; прычэ́пліванне, -ння ср.;

2. дава́жванне, -ння ср.; см. приве́шивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приве́ска ж., разг.

1. прыве́шванне, -ння ср.; прычэ́пліванне, -ння ср.;

2. дава́жванне, -ння ср.; см. приве́шивать;

3. (то, что привешено как украшение) прыве́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)