даба́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
даба́віцца |
даба́вяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
даба́віўся |
даба́віліся |
| ж. |
даба́вілася |
| н. |
даба́вілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даба́віцца сов. доба́виться; приба́виться; (в небольшом количестве — ещё) подба́виться;
у пасёлку ~вілася яшчэ́ два дамы́ — в посёлке доба́вилось ещё два до́ма;
людзе́й на ву́ліцы ~вілася — люде́й на у́лице приба́вилось (подба́вилось)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даба́віцца, ‑віцца; зак.
Дадаткова далучыцца да чаго‑н.; прыбавіцца, падбавіцца. Дабавіўся новы клопат. / у безас. ужыв. Літаратуры фальклорнай у нас крыху дабавілася. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доба́виться даба́віцца; прыба́віцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подба́виться разг. падба́віцца, даба́віцца, дада́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дада́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -да́сца; -даду́цца; зак. (разм.).
Далучыцца, дабавіцца да чаго-н.
Да ўсіх бядот дадалося і гэтае няшчасце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дабаўля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да дабавіцца.
2. Зал. да дабаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дада́цца, ‑дасца; ‑дуцца; зак.
Разм. Далучыцца, дабавіцца ў дадатак да чаго‑н. Астатняе дадасца. □ Да ўсіх Галіных бядот дадалася новая, ужо зусім рэальная бяда. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамяша́цца, ‑аецца; зак.
Дабавіцца, далучыцца да чаго‑н. Да смольнага настою сухое ігліцы дамяшаўся пах бензінавай гары. Беразняк. Да вінтовачных стрэлаў дамяшаліся аўтаматныя чэргі. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
далучы́цца, -лучу́ся, -лу́чышся, -лу́чыцца; зак., да каго-чаго.
1. Дабавіцца да чаго-н., стварыць адно цэлае з чым-н.
Да групы экскурсантаў далучылася яшчэ пяць чалавек.
2. Згадзіўшыся з кім-, чым-н., прымкнуць.
Д. да грамадскага жыцця краіны.
Д. да дэманстрантаў.
|| незак. далуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. далучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)