гіпо́фіз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіпо́фіз гіпо́фізы
Р. гіпо́фіза гіпо́фізаў
Д. гіпо́фізу гіпо́фізам
В. гіпо́фіз гіпо́фізы
Т. гіпо́фізам гіпо́фізамі
М. гіпо́фізе гіпо́фізах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіпафі́з і гіпо́фіз, ‑а, м.

Залоза ўнутранай сакрэцыі, якая знаходзіцца на ніжняй паверхні галаўнога мозга і робіць уплыў на рост і развіццё арганізма.

[Грэч. hypóphysis — адростак.]

гіпо́фіз, ‑а, м.

Спец. Залоза ўнутранай сакрэцыі ў пазваночных жывёл і чалавека, размешчаная пад галаўным мозгам, якая ўплывае на рост і развіццё арганізма.

[Ад грэч. hypóphysis — адростак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпафі́з и гіпо́фіз, -за м., анат. гипо́физ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гипо́физ анат. гіпо́фіз, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)