гіне́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гіне́я гіне́і
Р. гіне́і гіне́й
Д. гіне́і гіне́ям
В. гіне́ю гіне́і
Т. гіне́яй
гіне́яю		 гіне́ямі
М. гіне́і гіне́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіне́я ж., ист. (денежная единица) гине́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіне́я, ‑і, ж.

Старадаўняя англійская залатая манета, роўная 21 шылінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гине́я ист. гіне́я, -не́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)