гіне́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гіне́я гіне́і
Р. гіне́і гіне́й
Д. гіне́і гіне́ям
В. гіне́ю гіне́і
Т. гіне́яй
гіне́яю		 гіне́ямі
М. гіне́і гіне́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіне́я ж., ист. (денежная единица) гине́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіне́я, ‑і, ж.

Старадаўняя англійская залатая манета, роўная 21 шылінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІНЕ́Я

(англ. guinea),

англійская залатая манета 17—18 ст. Упершыню выраблена ў 1663 з золата, прывезенага з Гвінеі (адсюль назва). У 1717 адпавядала 21 шылінгу, у 1817 заменена залатым саверэнам. Да 1971 у Вялікабрытаніі мела назву гінея сума ў 21 шылінг, ужывалася таксама ў якасці разліковай адзінкі.

т. 5, с. 250

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гіне́я

(англ. guinea)

англійская залатая манета 17—18 ст., роўная 21 шылінгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гине́я ист. гіне́я, -не́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

guinea [ˈgɪni] n. гіне́я (грашовая адзінка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gwinea

ж. гінея (манета)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)