Гімене́й

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гімене́й
Р. Гімене́я
Д. Гімене́ю
В. Гімене́я
Т. Гімене́ем
М. Гімене́ю

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гімене́й: ву́зы (ланцугі́) Гімене́я шутл. у́зы (це́пи) Гимене́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гімене́й, ‑я, м.

У старажытнагрэчаскай і старажытнарымскай міфалогіі — бог шлюбу.

•••

Звязаць сябе вузамі Гіменея гл. звязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)