гібо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая чалавекападобная малпа, звычайна з белым футрам вакол твару, якая жыве ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гібо́н м., зоол. гиббо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гібо́н, ‑а, м.

Вузканосая чалавекападобная малпа з вельмі доўгімі пярэднімі канечнасцямі (жыве ў паўднёва-ўсходняй Азіі).

[Англ. gibbon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавекападо́бны, -ая, -ае.

Падобны на чалавека.

○

Чалавекападобныя малпы — назва сямейства малпаў, да якога адносяцца гарыла, арангутан, шымпанзэ і гібон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гиббо́н зоол. гібо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лпа, ‑ы, ж.

1. Млекакормячая жывёліна, якая па будове свайго цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

2. Разм. груб. Аб вельмі непрыгожым чалавеку.

•••

Чалавекападобныя малпы — сямейства малпаў, да якога адносяцца гарыла, арангутан, шымпанзе і гібон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)