гу́шкаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

1. Рытмічна гайдаць, калыхаць з аднаго боку ў другі або зверху ўніз.

Г. дзіця.

2. 3 захапленнем падкідаць каго-н. на руках.

|| аднакр. гушкану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гу́шканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́шкаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́шкаю гу́шкаем
2-я ас. гу́шкаеш гу́шкаеце
3-я ас. гу́шкае гу́шкаюць
Прошлы час
м. гу́шкаў гу́шкалі
ж. гу́шкала
н. гу́шкала
Загадны лад
2-я ас. гу́шкай гу́шкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́шкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́шкаць несов., разг.

1. кача́ть (на качелях и т.п.);

2. (подкидывать на руках) кача́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Рытмічна калыхаць, гайдаць з аднаго боку ў другі або зверху ўніз. Ганна, якая пачапіла ўжо калыску на сук, гушкала малую. Мележ. [Ксаня] ўсё гушкала малое, аднастайна пеючы ціхую калыханку. Лынькоў.

2. Падкідаць каго‑н. на руках, выражаючы любоў, захапленне і пад. Дзеда Тодара ссадзілі са сцэны. Гушкалі, крычалі: «Брава!.. Давай, дзеду, барыню!..» Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гу́шкаць ’гушкаць’, гу́шкацца. Відаць, гукапераймальнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загу́шкаць², -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць гушкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гушкану́ць сов., однокр. качну́ть; см. гу́шкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Гушкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гутну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да гутаць - гушкаць, калыхаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гутну́ гутнё́м
2-я ас. гутне́ш гутняце́
3-я ас. гутне́ гутну́ць
Прошлы час
м. гутну́ў гутну́лі
ж. гутну́ла
н. гутну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час гутну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гутата́ць

‘гушкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гутата́ю гутата́ем
2-я ас. гутата́еш гутата́еце
3-я ас. гутата́е гутата́юць
Прошлы час
м. гутата́ў гутата́лі
ж. гутата́ла
н. гутата́ла
Загадны лад
2-я ас. гутата́й гутата́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гутата́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)