гу́шкаць

1. scháukeln vt, schwíngen* vt; hín- und hérbewegen;

ве́цер гу́шкае дрэ́вы der Wind wiegt die Bäume;

2. (дзіця) wíegen vt;

3. (падкідваць каго-н угару) (únter Hóchrufen) in die Luft wérfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dandle

[ˈdændəl]

v.t.

1) гу́шкаць, го́йдаць (дзіця́ на рука́х ці на кале́нях)

2) пе́сьціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scháukeln

1.

vt гу́шкаць, гайда́ць

2.

vi i (sich) гайда́цца, гу́шкацца

◊ wir wérden das Kind [die Sáche] schon ~ — разм. мы гэ́тую спра́ву абця́паем [абла́дзім]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)