Verbum

анлайнавы слоўнік

гушкану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гушкану́ць сов., однокр. качну́ть; см. гу́шкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушкану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Аднакр. да гушкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́шкаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

1. Рытмічна гайдаць, калыхаць з аднаго боку ў другі або зверху ўніз.

Г. дзіця.

2. 3 захапленнем падкідаць каго-н. на руках.

|| аднакр. гушкану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гу́шканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качну́ть сов., однокр.

1. калыхну́ць, скалыхну́ць, гайдану́ць; гушкану́ць;

2. хістану́ць, хісну́ць, калыхну́ць, калыўну́ць;

3. вагану́ць, зыбану́ць, зы́бнуць;

4. кіўну́ць; крутну́ць;

5. калыхну́ць, махну́ць;

6. падкі́нуць, гушкану́ць, качну́ць; см. кача́ть^I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покачну́ть сов.

1. калыхну́ць, скалыхну́ць, гайдану́ць; гушкану́ць;

2. хістану́ць, хісну́ць, калыхну́ць, калыўну́ць;

3. вагану́ць, зыбану́ць, зыбну́ць;

4. кіўну́ць; крутну́ць;

5. калыхну́ць, махну́ць; см. покача́ть^{I 1—5};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)