гу́тарыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., з кім і без дап.

Размаўляць, весці гутарку.

Г. са старшынёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́тарыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́тару гу́тарым
2-я ас. гу́тарыш гу́тарыце
3-я ас. гу́тарыць гу́тараць
Прошлы час
м. гу́тарыў гу́тарылі
ж. гу́тарыла
н. гу́тарыла
Загадны лад
2-я ас. гу́тары гу́тарыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́тарачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́тарыць несов.

1. бесе́довать;

2. разг. разгова́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́тарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., з кім і без дап.

Весці гутарку; размаўляць. Захар нейкі час яшчэ сядзеў і гутарыў з Раманам. Колас. Збяруцца.. мужчыны на вуліцы, гутараць, кураць. Брыль. // Расказваць, перадаваць чуткі пра што‑н. А людзі часам гутараць, А ў людзях сказ жыве, Што жыў на бедным хутары Хлапец Лявон Сувей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гу́тарыць ’гаварыць, размаўляць’. Прасл. *gutoriti. Рус. гу́торить, гута́рить, укр. гу́тір ’размова, бяседа’, гуто́рити, славац. hutoriť. Лічыцца складаным словам: *gu‑ адносіцца да *govoriti, а другая частка (*‑toriti) — да літ. tar̃ti ’сказаць’ (параўн. і слав. *tortoriti). Гл. Фасмер, 1, 479; падрабязна Трубачоў, Эт. сл., 7, 179–180.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бесе́довать несов. гу́тарыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуто́рить несов., обл. гамані́ць, гу́тарыць; гавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загу́тарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Пачаць гутарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазю́каць

‘пачаць зюкаць - гаварыць, гутарыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазю́каю зазю́каем
2-я ас. зазю́каеш зазю́каеце
3-я ас. зазю́кае зазю́каюць
Прошлы час
м. зазю́каў зазю́калі
ж. зазю́кала
н. зазю́кала
Загадны лад
2-я ас. зазю́кай зазю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паці́ху, прысл.

1. Нягучна, ціха; злёгку, асцярожна, стараючыся не рабіць шуму.

Гутарыць п.

П. шумеў бор.

П. прайсці ў суседні пакой.

2. Павольна, не спяшаючыся; мала-памалу.

Хадзіць п.

Мы самі п. ўсё тут зробім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)