зазю́каць
‘пачаць зюкаць - гаварыць, гутарыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зазю́каю | зазю́каем | |
| зазю́каеш | зазю́каеце | |
| зазю́кае | зазю́каюць | |
| Прошлы час | ||
| зазю́каў | зазю́калі | |
| зазю́кала | ||
| зазю́кала | ||
| Загадны лад | ||
| зазю́кай | зазю́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зазю́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)