зазю́каць

‘пачаць зюкаць - гаварыць, гутарыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазю́каю зазю́каем
2-я ас. зазю́каеш зазю́каеце
3-я ас. зазю́кае зазю́каюць
Прошлы час
м. зазю́каў зазю́калі
ж. зазю́кала
н. зазю́кала
Загадны лад
2-я ас. зазю́кай зазю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)