гусянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гусянё́ |
гусяня́ты |
| Р. |
гусяня́ці |
гусяня́т |
| Д. |
гусяня́ці |
гусяня́там |
| В. |
гусянё́ |
гусяня́т |
| Т. |
гусянё́м |
гусяня́тамі |
| М. |
гусяня́ці |
гусяня́тах |
Іншыя варыянты:
гусяня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гусяня́ і гусянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Птушаня гусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гусянё ср., см. гусяня́
гусяня́ и гусянё, -ня́ці ср. гусёнок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гусяня́ і гусянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Птушаня гусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гусяня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гусяня́ |
гусяня́ты |
| Р. |
гусяня́ці |
гусяня́т |
| Д. |
гусяня́ці |
гусяня́там |
| В. |
гусяня́ |
гусяня́т |
| Т. |
гусянё́м |
гусяня́тамі |
| М. |
гусяня́ці |
гусяня́тах |
Іншыя варыянты:
гусянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гусёнок м., уменьш. гусяня́ и гусянё, -ня́ці ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)