гу́сачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́сачка |
гу́сачкі |
| Р. |
гу́сачкі |
гу́сачак |
| Д. |
гу́сачцы |
гу́сачкам |
| В. |
гу́сачку |
гу́сачак |
| Т. |
гу́сачкай
гу́сачкаю |
гу́сачкамі |
| М. |
гу́сачцы |
гу́сачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гусачо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гусачо́к |
гусачкі́ |
| Р. |
гусачка́ |
гусачко́ў |
| Д. |
гусачку́ |
гусачка́м |
| В. |
гусачка́ |
гусачко́ў |
| Т. |
гусачко́м |
гусачка́мі |
| М. |
гусачку́ |
гусачка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)