гусачо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гусачо́к | гусачкі́ | |
| гусачка́ | гусачко́ў | |
| гусачку́ | гусачка́м | |
| гусачка́ | гусачко́ў | |
| гусачко́м | гусачка́мі | |
| гусачку́ | гусачка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)