Verbum

бурлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць бурлівага. Я люблю бурлівасць мора. Гурло.

барвяне́ць, ‑нее; незак.

Тое, што і барвавець. Барвянеў трапяткі над сялібамі сцяг, Абвяшчаючы волю і долю... Гурло.

металі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы металапрамысловасці. Па-братэрску я сёння руку падаю Металістам, шахцёрам, аратым. Гурло.

пазара́нак, ‑нку, м.

Абл. Пачатак світання, досвітак. Мне падуладны жалеза і ток — Я прымушу стаць ноч пазаранкам. Гурло.

зіхаце́цца, ‑хачуся, ‑хацішся, ‑хаціцца і зіхце́цца, ‑хчуся, ‑хцішся, ‑хціцца; незак.

Разм. Тое, што і зіхацець, зіхцець. Маякі мігцяць-зіхацяцца. Гурло.

адснава́ць, ‑сную, ‑снуеш, ‑снуе; ‑снуём, ‑снуяце; зак.

Скончыць (перастаць) снаваць. Адснаваць кросны. / у перан. ужыв. Адснавалі прадвеснія хмары, Адлілі праліўныя дажджы. Гурло.

задне́цца, ‑еецца; безас. зак.

Разм. Тое, што і заднець. Як заднелася, Развіднелася І ўзышла на ўсходзе зара, Сцягі рдзеліся, Песні пеліся. Гурло.

кабза́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабзара, належыць яму. Толькі кліч кабзарскі нёсся гучна ў далі, Прабіваўся ў гушчы, як вечавы звон. Гурло.

мазо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мазаля. Мазольны пластыр.

2. Тое, што і мазолісты. — Я сам працаўнік, І мазольныя маю я рукі. Гурло.

го́жа,

1. Прысл. да гожы.

2. безас. у знач. вык. Прыгожа, прыемна, прыветна. Усюды так гожа і спевы ліюцца. Гурло. // Варта, трэба. Не гожа так рабіць.