гу́мусавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мусавы гу́мусавая гу́мусавае гу́мусавыя
Р. гу́мусавага гу́мусавай
гу́мусавае		 гу́мусавага гу́мусавых
Д. гу́мусаваму гу́мусавай гу́мусаваму гу́мусавым
В. гу́мусавы (неадуш.)
гу́мусавага (адуш.)		 гу́мусавую гу́мусавае гу́мусавыя (неадуш.)
гу́мусавых (адуш.)
Т. гу́мусавым гу́мусавай
гу́мусаваю		 гу́мусавым гу́мусавымі
М. гу́мусавым гу́мусавай гу́мусавым гу́мусавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́мусавы гу́мусовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́мусавы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе гумус; з гумусам. Гумусавы слой глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́мусовый гу́мусавы, перагно́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)