Гуме́ннікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гуме́ннікі
Р. Гуме́ннікаў
Д. Гуме́ннікам
В. Гуме́ннікі
Т. Гуме́ннікамі
М. Гуме́нніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуме́ннік гуме́ннікі
Р. гуме́нніка гуме́ннікаў
Д. гуме́нніку гуме́ннікам
В. гуме́нніка гуме́ннікаў
Т. гуме́ннікам гуме́ннікамі
М. гуме́нніку гуме́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)