гуме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуме́ннік гуме́ннікі
Р. гуме́нніка гуме́ннікаў
Д. гуме́нніку гуме́ннікам
В. гуме́нніка гуме́ннікаў
Т. гуме́ннікам гуме́ннікамі
М. гуме́нніку гуме́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)