гу́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мавы гу́мавая гу́мавае гу́мавыя
Р. гу́мавага гу́мавай
гу́мавае		 гу́мавага гу́мавых
Д. гу́маваму гу́мавай гу́маваму гу́мавым
В. гу́мавы (неадуш.)
гу́мавага (адуш.)		 гу́мавую гу́мавае гу́мавыя (неадуш.)
гу́мавых (адуш.)
Т. гу́мавым гу́мавай
гу́маваю		 гу́мавым гу́мавымі
М. гу́мавым гу́мавай гу́мавым гу́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́мавы рези́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́мавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з гумы ​1; рызінавы. Гумавы мяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ма, -ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна.

|| прым. гу́мавы, -ая, -ае.

Г. мячык.

Гумавая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гумо́вы, см. гу́мавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рези́новый гу́мавы, гумо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́стиковый​II гу́мавы, рызі́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́ні, -яў, адз. чунь, -я, м.

Гумавы ці скураны абутак у выглядзе галёшаў, якія надзяваюцца пры рабоце ў шахтах, рудніках і пад.; бахілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэлі́н, ‑у, м.

Гумавы ліставы або рулонны двухслаёвы матэрыял для пакрыцця падлогі; заменнік лінолеуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галёш і гало́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца на іншы абутак для засцярогі яго ад вады, гразі.

|| прым. галёшны, -ая, -ае і гало́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)