гу́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мавы гу́мавая гу́мавае гу́мавыя
Р. гу́мавага гу́мавай
гу́мавае		 гу́мавага гу́мавых
Д. гу́маваму гу́мавай гу́маваму гу́мавым
В. гу́мавы (неадуш.)
гу́мавага (адуш.)		 гу́мавую гу́мавае гу́мавыя (неадуш.)
гу́мавых (адуш.)
Т. гу́мавым гу́мавай
гу́маваю		 гу́мавым гу́мавымі
М. гу́мавым гу́мавай гу́мавым гу́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́мавы рези́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́мавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з гумы ​1; рызінавы. Гумавы мяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́мавы Gúmmi-;

гу́мавая прамысло́васць Gúmmiindustrie f -;

гу́мавыя [гумо́выя] бо́ты Gúmmistiefel pl;

гу́мавыя вы́рабы Gúmmiwaren pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́ма, -ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна.

|| прым. гу́мавы, -ая, -ае.

Г. мячык.

Гумавая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гумавы абутак 1/42; 4/83

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гумо́вы, см. гу́мавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рези́новый гу́мавы, гумо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́стиковый​II гу́мавы, рызі́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wellington [ˈwelɪŋtən] n. гу́мавы бот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)