гука́ны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | гука́ны | гука́ная | гука́нае | гука́ныя | 
		
			| Р. | гука́нага | гука́най гука́нае
 | гука́нага | гука́ных | 
		
			| Д. | гука́наму | гука́най | гука́наму | гука́ным | 
		
			| В. | гука́ны (неадуш.) гука́нага (адуш.)
 | гука́ную | гука́нае | гука́ныя (неадуш.) гука́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | гука́ным | гука́най гука́наю
 | гука́ным | гука́нымі | 
		
			| М. | гука́ным | гука́най | гука́ным | гука́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
гука́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | гука́ны | гука́ная | гука́нае | гука́ныя | 
		
			| Р. | гука́нага | гука́най гука́нае
 | гука́нага | гука́ных | 
		
			| Д. | гука́наму | гука́най | гука́наму | гука́ным | 
		
			| В. | гука́ны (неадуш.) гука́нага (адуш.)
 | гука́ную | гука́нае | гука́ныя (неадуш.) гука́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | гука́ным | гука́най гука́наю
 | гука́ным | гука́нымі | 
		
			| М. | гука́ным | гука́най | гука́ным | гука́ных | 
		
Кароткая форма: гука́на.
	Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
зва́нный прич. зва́ны, клі́каны, гука́ны; см. звать 1;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)