гука́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гука́ны |
гука́ная |
гука́нае |
гука́ныя |
| Р. |
гука́нага |
гука́най гука́нае |
гука́нага |
гука́ных |
| Д. |
гука́наму |
гука́най |
гука́наму |
гука́ным |
| В. |
гука́ны (неадуш.) гука́нага (адуш.) |
гука́ную |
гука́нае |
гука́ныя (неадуш.) гука́ных (адуш.) |
| Т. |
гука́ным |
гука́най гука́наю |
гука́ным |
гука́нымі |
| М. |
гука́ным |
гука́най |
гука́ным |
гука́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гука́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гука́ны |
гука́ная |
гука́нае |
гука́ныя |
| Р. |
гука́нага |
гука́най гука́нае |
гука́нага |
гука́ных |
| Д. |
гука́наму |
гука́най |
гука́наму |
гука́ным |
| В. |
гука́ны (неадуш.) гука́нага (адуш.) |
гука́ную |
гука́нае |
гука́ныя (неадуш.) гука́ных (адуш.) |
| Т. |
гука́ным |
гука́най гука́наю |
гука́ным |
гука́нымі |
| М. |
гука́ным |
гука́най |
гука́ным |
гука́ных |
Кароткая форма: гука́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зва́нный прич. зва́ны, клі́каны, гука́ны; см. звать 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)