гу́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́кавы |
гу́кавая |
гу́кавае |
гу́кавыя |
| Р. |
гу́кавага |
гу́кавай гу́кавае |
гу́кавага |
гу́кавых |
| Д. |
гу́каваму |
гу́кавай |
гу́каваму |
гу́кавым |
| В. |
гу́кавы (неадуш.) гу́кавага (адуш.) |
гу́кавую |
гу́кавае |
гу́кавыя (неадуш.) гу́кавых (адуш.) |
| Т. |
гу́кавым |
гу́кавай гу́каваю |
гу́кавым |
гу́кавымі |
| М. |
гу́кавым |
гу́кавай |
гу́кавым |
гу́кавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гукавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гукавы́ |
гукава́я |
гукаво́е |
гукавы́я |
| Р. |
гукаво́га |
гукаво́й гукаво́е |
гукаво́га |
гукавы́х |
| Д. |
гукаво́му |
гукаво́й |
гукаво́му |
гукавы́м |
| В. |
гукавы́ (неадуш.) гукаво́га (адуш.) |
гукаву́ю |
гукаво́е |
гукавы́я (неадуш.) гукавы́х (адуш.) |
| Т. |
гукавы́м |
гукаво́й гукаво́ю |
гукавы́м |
гукавы́мі |
| М. |
гукавы́м |
гукаво́й |
гукавы́м |
гукавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гу́капіс, -у, м. (спец.).
Гукавыя паўторы для ўзмацнення мілагучнасці і сэнсавай выразнасці мастацкага маўлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іо́нна-гукавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іо́нна-гукавы́ |
іо́нна-гукава́я |
іо́нна-гукаво́е |
іо́нна-гукавы́я |
| Р. |
іо́нна-гукаво́га |
іо́нна-гукаво́й іо́нна-гукаво́е |
іо́нна-гукаво́га |
іо́нна-гукавы́х |
| Д. |
іо́нна-гукаво́му |
іо́нна-гукаво́й |
іо́нна-гукаво́му |
іо́нна-гукавы́м |
| В. |
іо́нна-гукавы́ (неадуш.) іо́нна-гукаво́га (адуш.) |
іо́нна-гукаву́ю |
іо́нна-гукаво́е |
іо́нна-гукавы́я (неадуш.) іо́нна-гукавы́х (адуш.) |
| Т. |
іо́нна-гукавы́м |
іо́нна-гукаво́й іо́нна-гукаво́ю |
іо́нна-гукавы́м |
іо́нна-гукавы́мі |
| М. |
іо́нна-гукавы́м |
іо́нна-гукаво́й |
іо́нна-гукавы́м |
іо́нна-гукавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лі́тарна-гукавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́тарна-гукавы́ |
лі́тарна-гукава́я |
лі́тарна-гукаво́е |
лі́тарна-гукавы́я |
| Р. |
лі́тарна-гукаво́га |
лі́тарна-гукаво́й лі́тарна-гукаво́е |
лі́тарна-гукаво́га |
лі́тарна-гукавы́х |
| Д. |
лі́тарна-гукаво́му |
лі́тарна-гукаво́й |
лі́тарна-гукаво́му |
лі́тарна-гукавы́м |
| В. |
лі́тарна-гукавы́ (неадуш.) лі́тарна-гукаво́га (адуш.) |
лі́тарна-гукаву́ю |
лі́тарна-гукаво́е |
лі́тарна-гукавы́я (неадуш.) лі́тарна-гукавы́х (адуш.) |
| Т. |
лі́тарна-гукавы́м |
лі́тарна-гукаво́й лі́тарна-гукаво́ю |
лі́тарна-гукавы́м |
лі́тарна-гукавы́мі |
| М. |
лі́тарна-гукавы́м |
лі́тарна-гукаво́й |
лі́тарна-гукавы́м |
лі́тарна-гукавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́бразна-гукавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́бразна-гукавы́ |
во́бразна-гукава́я |
во́бразна-гукаво́е |
во́бразна-гукавы́я |
| Р. |
во́бразна-гукаво́га |
во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукаво́е |
во́бразна-гукаво́га |
во́бразна-гукавы́х |
| Д. |
во́бразна-гукаво́му |
во́бразна-гукаво́й |
во́бразна-гукаво́му |
во́бразна-гукавы́м |
| В. |
во́бразна-гукавы́ (неадуш.) во́бразна-гукаво́га (адуш.) |
во́бразна-гукаву́ю |
во́бразна-гукаво́е |
во́бразна-гукавы́я (неадуш.) во́бразна-гукавы́х (адуш.) |
| Т. |
во́бразна-гукавы́м |
во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукаво́ю |
во́бразна-гукавы́м |
во́бразна-гукавы́мі |
| М. |
во́бразна-гукавы́м |
во́бразна-гукаво́й |
во́бразна-гукавы́м |
во́бразна-гукавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мікрафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыбор, які пераўтварае гукавыя ваганні ў электрычныя для ўзмацнення гучання.
Электрадынамічны м.
|| прым. мікрафо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біяаку́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Галіна біялогіі, якая вывучае галасы і гукавыя зносіны жывёл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хваляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Канал, уздоўж якога распаўсюджваюцца электрамагнітныя (радыёхвалявод) або гукавыя (акустычны хвалявод) хвалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забібі́каць
‘пачаць падаваць гукавыя сігналы’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забібі́каю |
забібі́каем |
| 2-я ас. |
забібі́каеш |
забібі́каеце |
| 3-я ас. |
забібі́кае |
забібі́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
забібі́каў |
забібі́калі |
| ж. |
забібі́кала |
| н. |
забібі́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забібі́кай |
забібі́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забібі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)