Verbum

анлайнавы слоўнік

грос, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка падліку, роўная 144 прадметам.

Г. гузікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футбо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Трыкатажная кашуля, звычайна без гузікаў, каўняра і кішэняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́зік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распашо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Кароткая без гузікаў кашулька для груднога дзіцяці з разрэзам на спіне або на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашпілі́ць, -ілю́, -і́ліш, -і́ліць; -і́лены; зак., што.

Злучыць, змацаваць (краі адзення і пад.) пры дапамозе шпілек, кнопак або гузікаў, якія прасоўваюцца ў петлі.

З. пінжак.

|| незак. зашпі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прышыць вялікую колькасць чаго‑н. Напрышываць гузікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Ушыць вялікую колькасць чаго‑н. Наўшываць гузікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грос, ‑а, м.

Уст. Дванаццаць тузінаў (144 штукі) якіх‑н. аднародных прадметаў. Грос гузікаў.

[Ням. Gross.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ага́шнік ’матуз ці вяроўка, якая ўшываецца ў штаны замест гузікаў’ (Інстр. I, Бяльк.). Гл. гашнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карбалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Пластмаса, якая атрымліваецца з фармаліну і карболавай кіслага (ідзе на выраб гузікаў, электраізалятараў і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)