губа́сцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. губа́сцік
Р. губа́сціку
Д. губа́сціку
В. губа́сцік
Т. губа́сцікам
М. губа́сціку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

губа́сцік, -ку м., бот. губа́стик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губа́сцік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства залознікавых з сінімі, чырвонымі або светла-жоўтымі кветкамі ў крапінку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губа́стик бот. губа́сцік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)