грыбо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
грыбо́к |
грыбкі́ |
| Р. |
грыбка́ |
грыбко́ў |
| Д. |
грыбку́ |
грыбка́м |
| В. |
грыбо́к |
грыбкі́ |
| Т. |
грыбко́м |
грыбка́мі |
| М. |
грыбку́ |
грыбка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.
1. гл. грыб.
2. Мікраарганізм, які адносіцца да грыбоў, выклікае захворванне скуры і інш.
3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.
|| прым. грыбко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Грыбковыя захворванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грыбо́к, -бка́ м.
1. уменьш. (к грыб) грибо́к;
2. (споровый микроорганизм) грибо́к;
3. кул. омле́т (в виде лепёшки)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грыбо́к, ‑бка, м.
1. Памянш. да грыб (у 1, 2 знач.).
2. Назва некаторых паразітных грыбоў. Грыбок выклікаў захворванне скуры.
3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад дажджу, сонца і пад. Ада прапанавала Антону сесці пад грыбок, навідавоку. Пальчэўскі. На праезджых дарогах .. [ляснік] пабудаваў грыбкі для адпачынку пешаходаў. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыб, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
Асаблівы арганізм, які спалучае прыкметы раслін і жывёл, звычайна размнажаецца спорамі.
Ядавіты г.
Воўчыя грыбы.
○
Чайны грыб — плеўка з мікраарганізмаў на паверхні салодкага чайнага раствору.
|| памянш. грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.
|| прым. грыбны́, -а́я, -о́е.
Грыбная пара.
Г. дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грибо́к в разн. знач. грыбо́к, -бка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бро́сня, -і, ж.
1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на вадкасці або на волкай паверхні чаго-н.; плесня.
2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вада.
|| прым. бро́сневы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кефі́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кефіру. Кефірны грыбок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іржа́ўнік і ржа́ўнік, ‑у, м.
Паразітны грыбок, які развіваецца на раслінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвіль, -і, ж.
1. Плесневы налёт на чым-н., які ўзнікае ад сырасці, гніення і пад.; бросня (на вадкасці).
2. перан. Аб чым-н. застойным, шкодным.
Адолець адвечную ц.
|| прым. цві́льны, -ая, -ае.
Ц. грыбок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)