грыбо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грыбо́к грыбкі́
Р. грыбка́ грыбко́ў
Д. грыбку́ грыбка́м
В. грыбо́к грыбкі́
Т. грыбко́м грыбка́мі
М. грыбку́ грыбка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. гл. грыб.

2. Мікраарганізм, які адносіцца да грыбоў, выклікае захворванне скуры і інш.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.

|| прым. грыбко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Грыбковыя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грыбо́к, -бка́ м.

1. уменьш. (к грыб) грибо́к;

2. (споровый микроорганизм) грибо́к;

3. кул. омле́т (в виде лепёшки)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбо́к, ‑бка, м.

1. Памянш. да грыб (у 1, 2 знач.).

2. Назва некаторых паразітных грыбоў. Грыбок выклікаў захворванне скуры.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад дажджу, сонца і пад. Ада прапанавала Антону сесці пад грыбок, навідавоку. Пальчэўскі. На праезджых дарогах .. [ляснік] пабудаваў грыбкі для адпачынку пешаходаў. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбо́к м

1. памянш да грыб;

2.:

грыб для цырава́ння Stópfpilz m -(e)s, -e;

2. біял Pilz m -(e)s, -e;

дражджавы́я грыбкі́ Sprósspilze pl; Héfepilze pl;

паражэ́нне грыбко́м Pílzbefall m -(e)s;

3. буд Hólzschwamm m -(e)s, -schwämme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грыб, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Асаблівы арганізм, які спалучае прыкметы раслін і жывёл, звычайна размнажаецца спорамі.

Ядавіты г.

Воўчыя грыбы.

○

Чайны грыб — плеўка з мікраарганізмаў на паверхні салодкага чайнага раствору.

|| памянш. грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

|| прым. грыбны́, -а́я, -о́е.

Грыбная пара.

Г. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грибо́к в разн. знач. грыбо́к, -бка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́сня, -і, ж.

1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на вадкасці або на волкай паверхні чаго-н.; плесня.

2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вада.

|| прым. бро́сневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кефіру. Кефірны грыбок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fungus [ˈfʌŋgəs] n. (pl. fungi or funguses) грыб, грыбо́к; цвіль;

edible fungi ядо́мыя грыбы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)